نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشجوی کارشناسی ارشد فلسفة دین، دانشگاه مفید
2 دانشیار دانشگاه تهران (پردیس قم)
چکیده
تازه های تحقیق
در این گفتار، روشن شد که معنای واژة «مولی» در نظر اهل لغت، «اولی» و «احق» است و قرآن کریم «مولی» را به معنای «صاحب اختیار» و کسی میداند که امرش در افراد تحت سرپرستی خود نافذ است.
مولویت از آن خدای تعالی بوده و قابل تفویض به دیگران است و خدای سبحان حق تصرف و امر و نهی خویش را به پیامبر اکرم و امامان اهلبیت تفویض کرده است، بدون آنکه کمترین کاستی یا نقصی در مولویت خودش لازم آید. احتجاج امامان معصوم به حدیث غدیر برای اثبات مقام فرض الطاعه برای امیرالمؤمنین روشنگر این حقیقت است که اهلبیت «مولی» را به معنای «مفترض الطاعه» و «امام» میدانند.
در نظر ادبا و شاعران و علما و بزرگان شیعه نیز معنای واژة «ولی» در حدیث غدیر، «امام» و «اولی به تصرف» است.
کلیدواژهها