سیر تطور تساهل سیاسی در قانون اساسی افغانستان و نقش آن در تأمین حقوق شیعیان

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استاد و عضو هیئت علمی گروه علوم سیاسی جامعه المصطفی العالمیه، قم

2 دانش پژوه دکتری جامعه المصطفی العالمیه

چکیده

حقوق شیعیان افغانستان به‌عنوان بخش قابل‌توجهی از شهروندان این سرزمین با ویژگی‌های هویتی و فرهنگی خاص، همواره در طول تاریخ نادیده گرفته شده و تنها در دوره اخیر پس از تدوین قانون اساسی جدید در سال 1382 شمسی روزنه‌ای فراروی این اقلیت قومی و مذهبی گشوده شده است. پرسش جستار حاضر آن است که تساهل سیاسی در قانون اساسی جدید افغانستان، در مقایسه با قوانین اساسی گذشته این کشور، به چه میزان گنجانده و رعایت شده و هچنین چه نقشی در تأمین حقوق شیعیان ایفا کرده است؟ در پاسخ به این پرسش، فرضیه‌ی این نوشتارآن است که قانون اساسی جدید افغانستان دارای ظرفیت‌های نظری قابل‌توجهی در زمینه تساهل سیاسی می‌باشد و با واکاوی در مواد گوناگون این قانون نشان می‌دهد که به لحاظ نظری ظرفیت کشف و استخراج حقوق اقلیت شیعیان نیز در آن وجود دارد. این نوشتار عهده‌دار تبیین و تحلیل وجهِ نظری تساهل سیاسی در قانون اساسی جدید و نقش آن در تأمین حقوق شیعیان است. اما با تاسف اجرای این اصل در عمل در مقایسه با واقعیت موجود فاصله زیادی دارد که لازم است مقتضیات، موانع و راهکارهای عملیِ تأمین حقوق شیعیان به شکل جداگانه و در پژوهشی مستقل بررسی شود.

تازه های تحقیق

شیعیان در طول تاریخ افغانستان، به لحاظ قومی و مذهبی در حاشیه‌ قرار داشته و از همه‌ امتیازات سیاسی - اجتماعی (بجز مناسبات ارباب و برده) محروم و از سپهر سیاست، اجتماع و قانون افغانستان غایب بوده‌اند. اما قانون اساسی جدید به لحاظ نظری، این حاشیه‌نشینی همیشگی را به متن رویدادها بازگردانده و از پیرامون به مرکز انتقال داده است تا بر سنت انحصارگرایی خط بطلان بکشد. ازاین‌رو، برای نخستین بار در تاریخ سیاسی و اجتماعی افغانستان، شاهد مناسبات خوب میان حکومت و گروه‌های شیعی هستیم.

به نظر می‌رسد مناسبات سیاسی و اجتماعی در دوره‌ جدید دگرگون شده و نظام سیاسی در مقایسه با گذشته عمدتاً خواهان وفاداری سیاسی اقلیت‌های قومی مذهبی است تا راست‌کیشی مذهبی. اما به‌مثابه‌ یک قاعده‌ عام، می‌توان گفت که این وفاداری سیاسی باید دوسویه باشد؛ زیرا ثبات و امنیت کشور با حفظ حقوق اقلیت‌ها بهتر تأمین می‌گردد. اگر دولت به رعایت حقوق اقلیت‌ها وفادار باشد در عوض می‌تواند امیدوار باشد که گروه‌های اقلیت نیز وفاداری خود را به دولت نشان دهند و تمامیت ارضی کشور حفظ گردد؛ زیرا ثبات و رفاه عمومی کشور به نفع اقلیت‌ها نیز خواهد بود. اما در مقابل، با تداومِ نقضِ حقوق اقلیت‌ها، حکومت همچنان با بحران مشروعیت و مقبولیت مواجه خواهد بود.

گرچه در قانون اساسی جدید اصل «تساهل سیاسی» از سطح نازل (تساهل راهبردی) گذر کرده و خود را به سطح میانی (تساهل تجویزی) رسانیده، اما تا رسیدن به سطح عالی (تساهل دستوری) راه دراز و دشواری در پیش است؛ زیرا همچنان در برخی موارد شاهد اعمال سیاست تبعیض در برابر شیعیان هستیم. برای نمونه امروزه بسیاری از جوانان شیعه برای استخدام نیروی انسانی در ادارات دولتی افغانستان با مشکل تبعیض مواجه می‌شوند. بنابراین، قوای سه‌گانه نباید صرفاً به صدور برخی توصیه‌نامه‌ها بسنده کنند، بلکه باید به وظایف قانونی و اجرایی خود در خصوص رعایت حقوق شیعیان عمل نمایند. یکی از راهکارهای پیشنهادی برای حل و رفع سیاست تبعیض و نزدیک شدن به سطح عالی تساهل آن است که حکومت کمیسیونی جداگانه تشکیل دهد تا هم از سیاست‌ اعمال تبعیض پیشگیری کند و هم موارد نقض حقوق اقلیت‌ها، به‌ویژه شیعیان را شناسایی نماید و پس از بررسی، برای رفع آن اقدام نماید. 

کلیدواژه‌ها

موضوعات


قرآن کریم
1.                  اداره اطلاعات همگانی (1388)، سازمان ملل متحد در دنیای امروز، تهران، آبارون.
2.                  افتخاری، اصغر (1383)، اقلیت‌گرایی دینی: طراحی یک چارچوب تحلیلی، تهران، تمدن ایرانی.
3.                  بریگو، آندره و الیویه روآ (1367)، جنگ افغانستان؛ دخالت شوروی و نهضت مقاومت، چ دوم، ترجمه ابوالحسن سروقد مقدم، مشهد، بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی.
4.                  بینش، محمد وحید و فاروق انصاری و محمد حسین خلوصی (1390)، شیعیان افغانستان؛ روابط، جایگاه و جریان‌ها و احزاب، تهران، اندیشه‌سازان نور.
5.                  پولادی، حسن (1381)، تاریخ هزاره‌ها (اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، اقتصادی)، ترجمه عالمی کرمانی، تهران، محمد ابراهیم شریعتی افغانستانی.
6.                  ترنبری، پاتریک (1379)، حقوق بین‌الملل و حقوق اقلیت‌ها، ترجمه و تلخیص آزیتا شمشادی، و علی اکبر آقایی، تهران، پژوهشکده مطالعات راهبردی.
7.                  جعفری لنگرودی، محمد جعفر (1388)، ترمینولوژی حقوق، تهران، گنج دانش.
8.                  خوبروی پاک، محمد رضا (1380) اقلیت‌ها، تهران، شیرازه.
9.                  دانش، سرور (1386)، متن قوانین اساسی افغانستان از 1382- 1301، کابل، وزارت عدلیه.
10.             دشتی، تقی و ابراهیم باطنی (1389)، «مفهوم‌شناسی اقلیت»، فصلنامه حقوق اسلامی، ش 25.
11.             دولت آبادی، بصیراحمد (1375)، طرحی جهت صلح و تفاهم ملی در افغانستان، قم، صحافی احسانی.
12.             ــــــــــــــــــــــــــ (1384)، «مبارزات سیاسی شیعیان در افغانستان»، فصلنامه شیعه‌شناسی،
ش11. 
13.             ــــــــــــــــــــــــــ (1387)، شناسنامه افغانستان، ویراست 3، تهران، عرفان.
14.             رالز، جان (1393)، نظریه‌ای در باب عدالت، ترجمه مرتضی نوری، تهران، نشر مرکز.
15.             روآ، الیویه (1369)، افغانستان، اسلام و نوگرایی سیاسی، ترجمه ابوالحسن سروقد مقدم، مشهد، آستان قدس رضوی.
16.             ــــــــــــــــــــــــــ (1382)، افغانستان از جهاد تا جنگ‌های داخلی، تهران، محمد ابراهیم شریعتی افغانستانی.
17.             ریاضی، محمدیوسف (1372)، عین الوقایع، قم، اسماعیلیان. 
18.             ژرژ، پی‌یر (1374)، ژئوپولیتیک اقلیت‌ها، ترجمه سیروس سهامی، مشهد، واقفی.
19.             سجادی، سید عبدالقیوم (1381)، «مبانی مشروعیت در حکومت آینده افغانستان»، مجموعه مقالات افغانستان و نظام سیاسی آینده، به کوشش عبدالمجید ناصری داودی، قم، زلال کوثر.
20.             ــــــــــــــــــــــــــ (1391)، جامعه‌شناسی سیاسی افغانستان، چ دوم، کابل، مؤسسه تحصیلات عالی خاتم النبیین.
21.             سید رسول (1405ق)، نگاهی به عهد سلطنت امانی، بی‌جا، کمیته فرهنگی اتحاد اسلامی مجاهدین افغانستان. 
22.             غبار، میرغلام محمد (1359)، افغانستان در مسیر تاریخ، قم، پیام مهاجر.
23.             فرهنگ، سید محمدحسین (1381)، «تقسیمات کشوری و عدالت اجتماعی در افغانستان»، مجموعه مقالات افغانستان و نظام سیاسی آینده، به کوشش عبدالمجید ناصری داودی، قم، زلال کوثر.
24.             قانون احوال شخصیه مصر (1395)، ترجمه علی شریفی و خدیجه آلبوغبیش، تهران، گنج دانش.
25.             کاتب هزاره، ملا فیض محمد (1391)، سراج التواریخ، تهران، عرفان.
26.             ــــــــــــــــــــــــــ (2013)، تذکر الانقلاب، کلن (آلمان)، کاوه.
27.             کاتوزیان، ناصر (1373)، عقود معین، تهران، کتابخانه دانش.
28.             لاک، جان (1377)، نامه‌ای در باب تساهل، ترجمه شیرزاد گلشاهی کریم، تهران، نشر نی.
29.             مارسدن، پیتر (1379)، طالبان: جنگ، مذهب و نظام جدید در افغانستان، ترجمه کاظم فیروزمند، تهران، نشر مرکز.
30.             الماسی، نجاد علی و عبدالله شفایی (1386)، «مبانی احوال شخصیه شیعیان افغانستان (ماده 131 قانون اساسی)، فصلنامه شیعه‌شناسی، ش 19.
31.             ماگنوس، رالف اچ و اِدِن نبی (1380)، افغانستان، روحانی، مارکس، مجاهد، ترجمه قاسم ملکی، تهران، دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی.
32.             محمودی، سید علی (1372)، «تساهل منفی و تساهل مثبت در قلمرو فلسفه سیاسی معاصر»، کیهان فرهنگی، ش97.
33.             مغنیه، محمدجواد (1379)، احوال شخصیه، ترجمه مصطفی جباری و حمید مسجدسرائی، تهران، ققنوس.
34.             مؤسسه رند (1386)، «اسلام و دموکراسی در قانون اساسی جدید افغانستان»، ترجمه فهیمه قربانی، نشریه حقوق اساسی، ش8.