%0 Journal Article %T سبک استدلال‌های امام علی علیه مخالفان در نهج‌البلاغه %J فصلنامه علمی شیعه شناسی %I موسسه شیعه شناسی %Z 1735-4722 %A عباسی, علی اکبر %D 2013 %\ 12/22/2013 %V 11 %N 44 %P 233-246 %! سبک استدلال‌های امام علی علیه مخالفان در نهج‌البلاغه %K امام علی %K نهج‌البلاغه %K مخالفان %K احتجاج %K استدلال %R %X حضرت علی† نوع خاصی از استدلال را در برخورد با مخالفان فکری، عقیدتی و سیاسی به کار می‌برد. استدلال‌های آن حضرت به سبکی بود که مخالفان توان پاسخ‌گویی به آن را نداشتند. آن حضرت بر اساس سخنان و اعتقادات مخالفان، علیه آنان استدلال می‌کرد. این شیوة استدلال امام، در برابر معاویه، ابوبکر و عمر، ابوموسی اشعری، قاعدین، طلحه و زبیر، و نیز در برخورد با کلیب جرمی و اشعث کندی دیده می‌شود. همچنین آن حضرت در رد استدلال‌های مهاجرین و انصاری که خلافت را حق خود دانسته و در این‌باره با هم در سقیفه بحث کرده بودند، همین شیوه را به کار برد. امام هیچ‌گاه تنها با تکیه بر اعتقاد خود و بدون توجه به سخنان و عملکرد مخالفان، با آنان بحث و احتجاج نمی‌کرد. %U https://www.shiitestudies.com/article_242314_e9dcb93232fdbe552ef64cd982699800.pdf